|
ســـاده ی ســـاده..
از دســت میـــرونــد ..
همـــه ی آن چــیزها کــه..
سخــت سخــت به دست آمدنـــد ...
|
همه چیز رو ب روی چشمانم رنگی شده است؛
رنگی رنگی.....پر از رنگ های آبناتی ؛ از همان آبنبات های کودکی.....
چشمانم می سوزد؛ ناجور هم می سوزد...سر درد هم امانم را بریده.
خواب نیاز دارم ؛ شدید ....
اما دنیای رنگی رو به رویم نمی گذارد .
ن م ی گ ذ ا ر د ....
همه چیز را رنگی می بینم.
همه چیز را ....
حتی رنگ مشکی این روزها را هم.
من تا صبح بیدارم.
تا صبح با انبوهی از کاغذ رنگی بیدارم؛
چشمانم را می بندم.
اینبار ولی ....
همه جا سفید است.
سفید ِ سفـــــــــــید ....
بی هیچ رنگی .
پ.ن:مطلبم زیادی عمیق بود ..../
